překałować
překałować
překałować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | překałuju | překałujemoj | překałujemy |
| 2. | překałuješ | překałujetej (-taj) | překałujeće |
| 3. | překałuje | překałujetej | překałuja (překałuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | překałujo, překałujcy, překałowawši |
| prezensowy particip | překałowacy |
| preteritowy particip | překałowany |
| ł-forma | překałował, překałowała, překałowało, dual: překałowałoj, plural: překałowali (překałowałe) |
| werbalny substantiw | překałowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | překałowach | překałowachmoj | překałowachmy |
| 2. | překałowaše | překałowaštej | překałowašće |
| 3. | překałowaše | překałowaštej | překałowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | překałujmoj | překałujmy |
| 2. | překałuj | překałujtej (-taj) | překałujće |
| 3. | překałuj, njech překałuje | překałujtej (-taj) | njech překałuja (překałuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
pře-ka-ło-wać
Wurjekowanje
- IPA: pʃekau̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne překałowaše je 0x dokładźene, překałowa (móže tež něšto druhe być) 0x.