pišćelować
pišćelować
pišćelować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pišćeluju | pišćelujemoj | pišćelujemy |
| 2. | pišćeluješ | pišćelujetej (-taj) | pišćelujeće |
| 3. | pišćeluje | pišćelujetej | pišćeluja (pišćeluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | pišćelujo, pišćelujcy, pišćelowawši |
| prezensowy particip | pišćelowacy |
| preteritowy particip | pišćelowany |
| ł-forma | pišćelował, pišćelowała, pišćelowało, dual: pišćelowałoj, plural: pišćelowali (pišćelowałe) |
| werbalny substantiw | pišćelowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pišćelowach | pišćelowachmoj | pišćelowachmy |
| 2. | pišćelowaše | pišćelowaštej | pišćelowašće |
| 3. | pišćelowaše | pišćelowaštej | pišćelowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | pišćelujmoj | pišćelujmy |
| 2. | pišćeluj | pišćelujtej (-taj) | pišćelujće |
| 3. | pišćeluj, njech pišćeluje | pišćelujtej (-taj) | njech pišćeluja (pišćeluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
pi-šće-lo-wać
Wurjekowanje
- IPA: piʃʧelou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne pišćelowaše je 0x dokładźene, pišćelowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Što jemu pišćelowa hudźba wozna- mjenja, chcu wědźeć. (Rozhlad 1994)
- Tajka pišćelowa kniha so dyrbješe napisać, a zo by hraće na pišćelach derje klinčało, mě- ješe so kóždy kěrluš harmoni- sce wobdźěłać. (Rozhlad 1994)
- Orgel spielen pišćelować, lěpje na pišćelach hrać; 2. (Rozhlad 1992)