pismikować

pismikować

pismikować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	pismikuju	pismikujemoj	pismikujemy
2.	pismikuješ	pismikujetej (-taj)	pismikujeće
3.	pismikuje	pismikujetej	pismikuja (pismikuju)

aspekt	ip
transgresiw	pismikujo, pismikujcy, pismikowawši
prezensowy particip	pismikowacy
preteritowy particip	pismikowany
ł-forma	pismikował, pismikowała, pismikowało, dual: pismikowałoj, plural: pismikowali (pismikowałe)
werbalny substantiw	pismikowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	pismikowach	pismikowachmoj	pismikowachmy
2.	pismikowaše	pismikowaštej	pismikowašće
3.	pismikowaše	pismikowaštej	pismikowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	pismikujmoj	pismikujmy
2.	pismikuj	pismikujtej (-taj)	pismikujće
3.	pismikuj, njech pismikuje	pismikujtej (-taj)	njech pismikuja (pismikuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: pis-mi-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: pismikou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne pismikowaše je 0x dokładźene, pismikowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Schili so za njej a započa pismikować: ZUFNOK. (Cušcyna)

Hdyž moji sobušulerjo hišće na prěnich stronach čitanki pismikowachu, čitach ja hižo na poslednich stronach mjeńše wopisowanja. (Zalěski)

Nickelsen jako awtorka baseń pismikujo přednjesła, by nam zwostała předstawa (Wuhladko 2001)

Přełožki

jendźelski: [1] spell  (en) němski: [1] buchstabieren (de)