pointować

z Wikisłownika

pointować

pointować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. pointuju pointujemoj pointujemy
2. pointuješ pointujetej (-taj) pointujeće
3. pointuje pointujetej pointuja (pointuju)
aspekt ip
transgresiw pointujo, pointujcy, pointowawši
prezensowy particip pointowacy
preteritowy particip pointowany
ł-forma pointował, pointowała, pointowało,
dual: pointowałoj, plural: pointowali (pointowałe)
werbalny substantiw pointowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. pointowach pointowachmoj pointowachmy
2. pointowaše pointowaštej pointowašće
3. pointowaše pointowaštej pointowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. pointujmoj pointujmy
2. pointuj pointujtej (-taj) pointujće
3. pointuj, njech pointuje pointujtej (-taj) njech pointuja (pointuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: po-in-to-wać

Wurjekowanje

IPA: pɔintou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne pointowaše je 0x dokładźene, pointowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Moje pointowane dobyće w druhej wójnje wo Helgu běchu někotři sobu dožiwili. (Koch)
Je, kaž by wón najprjedy njewinowate studije molujo a na ničo njemyslo naraz wutřělił do swojeje myslički, woneho i-dypka, kaž to pointowany wobraz přeradźa. (Rozhlad 1994)
Druhi cyklus zběrki, w pruze njebjeskej, přinošuje basnje z wjesneho žiwjenja, pointowane z 383 nabovii Pohladamy-li na basniske dźěło Ćišinskeho z ptačeje perspektiwy a zdobom dźiwajo na jeho cyłkowne wuwiće, wuzběhuja so wurazne tematiske a formalne prudy a tendency. (Ćišinski)
Ja sym nětko zaso w połnym wohnju z pěsnjenjom sym so walił na cyle nowy žanr: Maćizny a wobrazy ze stwórbineho žiwjenja, pointowane z jěrej wótrosću na čłowječe žiwjenje in praXi. (Ćišinski)


Přełožki[wobdźěłać]