pojimować
pojimować
pojimować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pojimuju | pojimujemoj | pojimujemy |
| 2. | pojimuješ | pojimujetej (-taj) | pojimujeće |
| 3. | pojimuje | pojimujetej | pojimuja (pojimuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | pojimujo, pojimujcy, pojimowawši |
| prezensowy particip | pojimowacy |
| preteritowy particip | pojimowany |
| ł-forma | pojimował, pojimowała, pojimowało, dual: pojimowałoj, plural: pojimowali (pojimowałe) |
| werbalny substantiw | pojimowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pojimowach | pojimowachmoj | pojimowachmy |
| 2. | pojimowaše | pojimowaštej | pojimowašće |
| 3. | pojimowaše | pojimowaštej | pojimowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | pojimujmoj | pojimujmy |
| 2. | pojimuj | pojimujtej (-taj) | pojimujće |
| 3. | pojimuj, njech pojimuje | pojimujtej (-taj) | njech pojimuja (pojimuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-ji-mo-wać
Wurjekowanje
- IPA: pɔi̯imou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne pojimowaše je 0x dokładźene, pojimowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Hórke žarowanje psched ludźimi pojimujo, nedawasche žanemu wócžku widźecź, kak ju snutska łama; lědma, so jeje ß druhdy troschku wo tym pytny. (Radyserb)