pokłonjować so
pokłonjować so
pokłonjować so(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pokłonjuju | pokłonjujemoj | pokłonjujemy |
| 2. | pokłonjuješ | pokłonjujetej (-taj) | pokłonjujeće |
| 3. | pokłonjuje | pokłonjujetej | pokłonjuja (pokłonjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | pokłonjujo, pokłonjujcy, pokłonjowawši |
| prezensowy particip | pokłonjowacy |
| preteritowy particip | pokłonjowany |
| ł-forma | pokłonjował, pokłonjowała, pokłonjowało, dual: pokłonjowałoj, plural: pokłonjowali (pokłonjowałe) |
| werbalny substantiw | pokłonjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pokłonjowach | pokłonjowachmoj | pokłonjowachmy |
| 2. | pokłonjowaše | pokłonjowaštej | pokłonjowašće |
| 3. | pokłonjowaše | pokłonjowaštej | pokłonjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | pokłonjujmoj | pokłonjujmy |
| 2. | pokłonjuj | pokłonjujtej (-taj) | pokłonjujće |
| 3. | pokłonjuj, njech pokłonjuje | pokłonjujtej (-taj) | njech pokłonjuja (pokłonjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-kło-njo-wać so
Wurjekowanje
- IPA: poku̯ɔnʲou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne pokłonjowaše je 0x dokładźene, pokłonjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] pokłonić so; pokłonjeć so; kłonić so
Přikłady:
- [1] Ze złotom jeho wobdaruja, tak krala jeho česćuja, a z kadźidłom so pokłonjuja tu Bohu, Knjezej čłowjestwa. (Wosadnik 1979)