ponowjować
ponowjować
ponowjować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | ponowjuju | ponowjujemoj | ponowjujemy |
| 2. | ponowjuješ | ponowjujetej (-taj) | ponowjujeće |
| 3. | ponowjuje | ponowjujetej | ponowjuja (ponowjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | ponowjujo, ponowjujcy, ponowjowawši |
| prezensowy particip | ponowjowacy |
| preteritowy particip | ponowjowany |
| ł-forma | ponowjował, ponowjowała, ponowjowało, dual: ponowjowałoj, plural: ponowjowali (ponowjowałe) |
| werbalny substantiw | ponowjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | ponowjowach | ponowjowachmoj | ponowjowachmy |
| 2. | ponowjowaše | ponowjowaštej | ponowjowašće |
| 3. | ponowjowaše | ponowjowaštej | ponowjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | ponowjujmoj | ponowjujmy |
| 2. | ponowjuj | ponowjujtej (-taj) | ponowjujće |
| 3. | ponowjuj, njech ponowjuje | ponowjujtej (-taj) | njech ponowjuja (ponowjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-no-wjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: pɔnɔu̯ʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne ponowjowaše je 0x dokładźene, ponowjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.