powodźować
powodźować
powodźować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | powodźuju | powodźujemoj | powodźujemy |
| 2. | powodźuješ | powodźujetej (-taj) | powodźujeće |
| 3. | powodźuje | powodźujetej | powodźuja (powodźuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | powodźujo, powodźujcy, powodźowawši |
| prezensowy particip | powodźowacy |
| preteritowy particip | powodźowany |
| ł-forma | powodźował, powodźowała, powodźowało, dual: powodźowałoj, plural: powodźowali (powodźowałe) |
| werbalny substantiw | powodźowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | powodźowach | powodźowachmoj | powodźowachmy |
| 2. | powodźowaše | powodźowaštej | powodźowašće |
| 3. | powodźowaše | powodźowaštej | powodźowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | powodźujmoj | powodźujmy |
| 2. | powodźuj | powodźujtej (-taj) | powodźujće |
| 3. | powodźuj, njech powodźuje | powodźujtej (-taj) | njech powodźuja (powodźuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-wo-dźo-wać
Wurjekowanje
- IPA: pou̯ɔdʑou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne powodźowaše je 1x dokładźene, powodźowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] powodźić; powodźeć; powódnić; powódnjeć; powódnjować; zaleć; zaliwać; póčrěć
Přikłady:
- [1] Kubler Michał Baćon bě juchowu klumpu při rěce nastajić a powodźowanske hrjebje wuryć dał. (Brězan)
- Wón čuješe so do hoberskich rozměrow rosć a zdobom wšu ćežu zhubjować, zběhnjeny a přez powětr njeseny na wjeršk najwyšeje hory, hłuboko pod nim kraje a morja, wón přikazowaše žołmam, předpołožowaše rěki, sušeše 4 3 tonidła, powodźowaše pusćiny -- kak chuduške bychu so skutki Heraklesa před jeho skutkami być zdali! (Brězan)
- A z Edena běžeše rěka, zo by powodźowała zahrodu; a wottam so wona na štyri ramjenja rozdźěli. (Stary zakoń 1976)
- Taj dwaj staj tež nětko z jeho zepjeru, Wonaj jemu zrozumitaj a młódšim wopodstatnitaj, zo Budyska krajina swojim wobydlerjam bohatšo blido kryje, nic jenož, dokelž je jeje póda płódna hlina, ale dokelž jeje wobdźěłarjo rozumnje hospodarja, w hródźach hnój dźěłaja, suche łuki z rěkow a hatow powodźuja, mokre dźěry wotwodźuja, dźećele syja a je ze synami za 290 zymu suša. (Kubašec)