prawidłować
prawidłować
prawidłować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | prawidłuju | prawidłujemoj | prawidłujemy |
| 2. | prawidłuješ | prawidłujetej (-taj) | prawidłujeće |
| 3. | prawidłuje | prawidłujetej | prawidłuja (prawidłuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | prawidłujo, prawidłujcy, prawidłowawši |
| prezensowy particip | prawidłowacy |
| preteritowy particip | prawidłowany |
| ł-forma | prawidłował, prawidłowała, prawidłowało, dual: prawidłowałoj, plural: prawidłowali (prawidłowałe) |
| werbalny substantiw | prawidłowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | prawidłowach | prawidłowachmoj | prawidłowachmy |
| 2. | prawidłowaše | prawidłowaštej | prawidłowašće |
| 3. | prawidłowaše | prawidłowaštej | prawidłowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | prawidłujmoj | prawidłujmy |
| 2. | prawidłuj | prawidłujtej (-taj) | prawidłujće |
| 3. | prawidłuj, njech prawidłuje | prawidłujtej (-taj) | njech prawidłuja (prawidłuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
pra-wi-dło-wać
Wurjekowanje
- IPA: pʀau̯idu̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne prawidłowaše je 0x dokładźene, prawidłowa (móže tež něšto druhe być) 0x.