rěznikować
rěznikować
rěznikować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rěznikuju | rěznikujemoj | rěznikujemy |
2. | rěznikuješ | rěznikujetej (-taj) | rěznikujeće |
3. | rěznikuje | rěznikujetej | rěznikuja (rěznikuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | rěznikujo, rěznikujcy, rěznikowawši |
prezensowy particip | rěznikowacy |
preteritowy particip | rěznikowany |
ł-forma | rěznikował, rěznikowała, rěznikowało, dual: rěznikowałoj, plural: rěznikowali (rěznikowałe) |
werbalny substantiw | rěznikowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rěznikowach | rěznikowachmoj | rěznikowachmy |
2. | rěznikowaše | rěznikowaštej | rěznikowašće |
3. | rěznikowaše | rěznikowaštej | rěznikowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | rěznikujmoj | rěznikujmy |
2. | rěznikuj | rěznikujtej (-taj) | rěznikujće |
3. | rěznikuj, njech rěznikuje | rěznikujtej (-taj) | njech rěznikuja (rěznikuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
rězni-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀʲɪznikou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rěznikowaše je 0x dokładźene, rěznikowa (móže tež něšto druhe być) 0x.