retarděrować
retarděrować
retarděrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | retarděruju | retarděrujemoj | retarděrujemy |
| 2. | retarděruješ | retarděrujetej (-taj) | retarděrujeće |
| 3. | retarděruje | retarděrujetej | retarděruja (retarděruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | retarděrujo, retarděrujcy, retarděrowawši |
| prezensowy particip | retarděrowacy |
| preteritowy particip | retarděrowany |
| ł-forma | retarděrował, retarděrowała, retarděrowało, dual: retarděrowałoj, plural: retarděrowali (retarděrowałe) |
| werbalny substantiw | retarděrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | retarděrowach | retarděrowachmoj | retarděrowachmy |
| 2. | retarděrowaše | retarděrowaštej | retarděrowašće |
| 3. | retarděrowaše | retarděrowaštej | retarděrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | retarděrujmoj | retarděrujmy |
| 2. | retarděruj | retarděrujtej (-taj) | retarděrujće |
| 3. | retarděruj, njech retarděruje | retarděrujtej (-taj) | njech retarděruja (retarděruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
re-tar-dě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀetaʀd'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne retarděrowaše je 0x dokładźene, retarděrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Hačrunjež jewja so w jednanju někotre retarděrowace momenty, běži potom wšo kaž na štryčku. (Rozhlad 1991)
- Za komponista charakteristiska wšak je korespondenca mjez spočatkom a kóncom KoNTRAKClJE: Zahajacej sforzati-akordaj namakatej w kónčnymaj piano-akordomaj swoje retarděrowane echo. (Rozhlad 1997)