rozčesować
rozčesować
rozčesować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozčesuju | rozčesujemoj | rozčesujemy |
| 2. | rozčesuješ | rozčesujetej (-taj) | rozčesujeće |
| 3. | rozčesuje | rozčesujetej | rozčesuja (rozčesuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozčesujo, rozčesujcy, rozčesowawši |
| prezensowy particip | rozčesowacy |
| preteritowy particip | rozčesowany |
| ł-forma | rozčesował, rozčesowała, rozčesowało, dual: rozčesowałoj, plural: rozčesowali (rozčesowałe) |
| werbalny substantiw | rozčesowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozčesowach | rozčesowachmoj | rozčesowachmy |
| 2. | rozčesowaše | rozčesowaštej | rozčesowašće |
| 3. | rozčesowaše | rozčesowaštej | rozčesowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozčesujmoj | rozčesujmy |
| 2. | rozčesuj | rozčesujtej (-taj) | rozčesujće |
| 3. | rozčesuj, njech rozčesuje | rozčesujtej (-taj) | njech rozčesuja (rozčesuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-če-so-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzʧesou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozčesowaše je 0x dokładźene, rozčesowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozčesać