rozłušćować
rozłušćować
rozłušćować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozłušćuju | rozłušćujemoj | rozłušćujemy |
| 2. | rozłušćuješ | rozłušćujetej (-taj) | rozłušćujeće |
| 3. | rozłušćuje | rozłušćujetej | rozłušćuja (rozłušćuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozłušćujo, rozłušćujcy, rozłušćowawši |
| prezensowy particip | rozłušćowacy |
| preteritowy particip | rozłušćowany |
| ł-forma | rozłušćował, rozłušćowała, rozłušćowało, dual: rozłušćowałoj, plural: rozłušćowali (rozłušćowałe) |
| werbalny substantiw | rozłušćowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozłušćowach | rozłušćowachmoj | rozłušćowachmy |
| 2. | rozłušćowaše | rozłušćowaštej | rozłušćowašće |
| 3. | rozłušćowaše | rozłušćowaštej | rozłušćowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozłušćujmoj | rozłušćujmy |
| 2. | rozłušćuj | rozłušćujtej (-taj) | rozłušćujće |
| 3. | rozłušćuj, njech rozłušćuje | rozłušćujtej (-taj) | njech rozłušćuja (rozłušćuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-łu-šćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzu̯uʃʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozłušćowaše je 0x dokładźene, rozłušćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozłušćić; rozłušćeć; łušćić; łuskać