rozšćipować
rozšćipować
rozšćipować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozšćipuju | rozšćipujemoj | rozšćipujemy |
| 2. | rozšćipuješ | rozšćipujetej (-taj) | rozšćipujeće |
| 3. | rozšćipuje | rozšćipujetej | rozšćipuja (rozšćipuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozšćipujo, rozšćipujcy, rozšćipowawši |
| prezensowy particip | rozšćipowacy |
| preteritowy particip | rozšćipowany |
| ł-forma | rozšćipował, rozšćipowała, rozšćipowało, dual: rozšćipowałoj, plural: rozšćipowali (rozšćipowałe) |
| werbalny substantiw | rozšćipowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozšćipowach | rozšćipowachmoj | rozšćipowachmy |
| 2. | rozšćipowaše | rozšćipowaštej | rozšćipowašće |
| 3. | rozšćipowaše | rozšćipowaštej | rozšćipowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozšćipujmoj | rozšćipujmy |
| 2. | rozšćipuj | rozšćipujtej (-taj) | rozšćipujće |
| 3. | rozšćipuj, njech rozšćipuje | rozšćipujtej (-taj) | njech rozšćipuja (rozšćipuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-šći-po-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzʃʧipou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozšćipowaše je 0x dokładźene, rozšćipowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wolodja a jeho přećeljo płuwachu na Chorticu a zapalowachu lěhwa, rozšćipowachu groty, třělachu a dachu kupje so zasměwać wosrjedź hrózbnych časow. (Koch)