rozkopować
rozkopować
rozkopować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozkopuju | rozkopujemoj | rozkopujemy |
2. | rozkopuješ | rozkopujetej (-taj) | rozkopujeće |
3. | rozkopuje | rozkopujetej | rozkopuja (rozkopuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | rozkopujo, rozkopujcy, rozkopowawši |
prezensowy particip | rozkopowacy |
preteritowy particip | rozkopowany |
ł-forma | rozkopował, rozkopowała, rozkopowało, dual: rozkopowałoj, plural: rozkopowali (rozkopowałe) |
werbalny substantiw | rozkopowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozkopowach | rozkopowachmoj | rozkopowachmy |
2. | rozkopowaše | rozkopowaštej | rozkopowašće |
3. | rozkopowaše | rozkopowaštej | rozkopowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | rozkopujmoj | rozkopujmy |
2. | rozkopuj | rozkopujtej (-taj) | rozkopujće |
3. | rozkopuj, njech rozkopuje | rozkopujtej (-taj) | njech rozkopuja (rozkopuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-ko-po-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzkopou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozkopowaše je 1x dokładźene, rozkopowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozkopać
Přikłady:
- [1] Štož běch ja mjenujcy z wulkej prócu zestajał, to wón zaso rozkopowaše. (Ćišinski)
- Jedyn rozkopuje hromadu, druhi mjeta hnój z mjeckami na wóz a třeći zasy z łopaću. (Ćišinski)