rozlězować
rozlězować
rozlězować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozlězuju | rozlězujemoj | rozlězujemy |
2. | rozlězuješ | rozlězujetej (-taj) | rozlězujeće |
3. | rozlězuje | rozlězujetej | rozlězuja (rozlězuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | rozlězujo, rozlězujcy, rozlězowawši |
prezensowy particip | rozlězowacy |
preteritowy particip | rozlězowany |
ł-forma | rozlězował, rozlězowała, rozlězowało, dual: rozlězowałoj, plural: rozlězowali (rozlězowałe) |
werbalny substantiw | rozlězowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozlězowach | rozlězowachmoj | rozlězowachmy |
2. | rozlězowaše | rozlězowaštej | rozlězowašće |
3. | rozlězowaše | rozlězowaštej | rozlězowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | rozlězujmoj | rozlězujmy |
2. | rozlězuj | rozlězujtej (-taj) | rozlězujće |
3. | rozlězuj, njech rozlězuje | rozlězujtej (-taj) | njech rozlězuja (rozlězuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-lě-zo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzlʲɪzou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozlězowaše je 0x dokładźene, rozlězowa (móže tež něšto druhe być) 0x.