roztřělować
roztřělować
roztřělować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | roztřěluju | roztřělujemoj | roztřělujemy |
| 2. | roztřěluješ | roztřělujetej (-taj) | roztřělujeće |
| 3. | roztřěluje | roztřělujetej | roztřěluja (roztřěluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | roztřělujo, roztřělujcy, roztřělowawši |
| prezensowy particip | roztřělowacy |
| preteritowy particip | roztřělowany |
| ł-forma | roztřělował, roztřělowała, roztřělowało, dual: roztřělowałoj, plural: roztřělowali (roztřělowałe) |
| werbalny substantiw | roztřělowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | roztřělowach | roztřělowachmoj | roztřělowachmy |
| 2. | roztřělowaše | roztřělowaštej | roztřělowašće |
| 3. | roztřělowaše | roztřělowaštej | roztřělowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | roztřělujmoj | roztřělujmy |
| 2. | roztřěluj | roztřělujtej (-taj) | roztřělujće |
| 3. | roztřěluj, njech roztřěluje | roztřělujtej (-taj) | njech roztřěluja (roztřěluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-třě-lo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔztʃʲɪlou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne roztřělowaše je 0x dokładźene, roztřělowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] roztřělić; roztřěleć