roztrušować
roztrušować
roztrušować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | roztrušuju | roztrušujemoj | roztrušujemy |
| 2. | roztrušuješ | roztrušujetej (-taj) | roztrušujeće |
| 3. | roztrušuje | roztrušujetej | roztrušuja (roztrušuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | roztrušujo, roztrušujcy, roztrušowawši |
| prezensowy particip | roztrušowacy |
| preteritowy particip | roztrušowany |
| ł-forma | roztrušował, roztrušowała, roztrušowało, dual: roztrušowałoj, plural: roztrušowali (roztrušowałe) |
| werbalny substantiw | roztrušowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | roztrušowach | roztrušowachmoj | roztrušowachmy |
| 2. | roztrušowaše | roztrušowaštej | roztrušowašće |
| 3. | roztrušowaše | roztrušowaštej | roztrušowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | roztrušujmoj | roztrušujmy |
| 2. | roztrušuj | roztrušujtej (-taj) | roztrušujće |
| 3. | roztrušuj, njech roztrušuje | roztrušujtej (-taj) | njech roztrušuja (roztrušuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-tru-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔztʀuʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne roztrušowaše je 0x dokładźene, roztrušowa (móže tež něšto druhe być) 0x.