rozwěšować
rozwěšować
rozwěšować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozwěšuju | rozwěšujemoj | rozwěšujemy |
2. | rozwěšuješ | rozwěšujetej (-taj) | rozwěšujeće |
3. | rozwěšuje | rozwěšujetej | rozwěšuja (rozwěšuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | rozwěšujo, rozwěšujcy, rozwěšowawši |
prezensowy particip | rozwěšowacy |
preteritowy particip | rozwěšowany |
ł-forma | rozwěšował, rozwěšowała, rozwěšowało, dual: rozwěšowałoj, plural: rozwěšowali (rozwěšowałe) |
werbalny substantiw | rozwěšowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozwěšowach | rozwěšowachmoj | rozwěšowachmy |
2. | rozwěšowaše | rozwěšowaštej | rozwěšowašće |
3. | rozwěšowaše | rozwěšowaštej | rozwěšowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | rozwěšujmoj | rozwěšujmy |
2. | rozwěšuj | rozwěšujtej (-taj) | rozwěšujće |
3. | rozwěšuj, njech rozwěšuje | rozwěšujtej (-taj) | njech rozwěšuja (rozwěšuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-wě-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzu̯eʲʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozwěšowaše je 0x dokładźene, rozwěšowa (móže tež něšto druhe być) 0x.