serbišćina
Napohlad
serbišćina
serbišćina (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, f
[wobdźěłać]kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | serbišćina | serbišćinje | serbišćiny |
genitiw | serbišćiny | serbišćinow | serbišćinow |
datiw | serbišćinje | serbišćinomaj | serbišćinam |
akuzatiw | serbišćinu | serbišćinje | serbišćiny |
instrumental | z(e) serbišćinu | z(e) serbišćinomaj | z(e) serbišćinami |
lokatiw | po serbišćinje | po serbišćinomaj | po serbišćinach |
Semantika
Woznamy:
- [1] serbiska rěč
Přikłady:
- [1] Mamy pak analytiski futur perfektiwnych werbow w starosłowjanšćinje, bołharšćinje, makedonšćinje, serbišćinje, chorwatšćinje a słowjenšćinje. (Lětopis 1999)
- We wobłuku wšitkich słowjanskich rěčow maja serbišćina, chorwatšćina a makedonšćina najwjetšu kongruencu mjez wurjekowanjom a ortografiju. (Rozhlad 1995)
Přełožki
[wobdźěłać]
|
|
Referency a dalše informacije