tenděrować
tenděrować
tenděrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | tenděruju | tenděrujemoj | tenděrujemy |
| 2. | tenděruješ | tenděrujetej (-taj) | tenděrujeće |
| 3. | tenděruje | tenděrujetej | tenděruja (tenděruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | tenděrujo, tenděrujcy, tenděrowawši |
| prezensowy particip | tenděrowacy |
| preteritowy particip | tenděrowany |
| ł-forma | tenděrował, tenděrowała, tenděrowało, dual: tenděrowałoj, plural: tenděrowali (tenděrowałe) |
| werbalny substantiw | tenděrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | tenděrowach | tenděrowachmoj | tenděrowachmy |
| 2. | tenděrowaše | tenděrowaštej | tenděrowašće |
| 3. | tenděrowaše | tenděrowaštej | tenděrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | tenděrujmoj | tenděrujmy |
| 2. | tenděruj | tenděrujtej (-taj) | tenděrujće |
| 3. | tenděruj, njech tenděruje | tenděrujtej (-taj) | njech tenděruja (tenděruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ten-dě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: tend'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne tenděrowaše je 2x dokładźene, tenděrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wulka ličba Domowinskich skupinow tenděrowaše k wužiwanju němskeje rěče. (Rozhlad 1995)
- Zo by so jasnje prajiło: Kryster njeje był přećiwo chorowni, tež nic přećiwo domej za starych, wón bě přećiwo mojim planam, kotrež tenděruja k myslam, kajkež sy je ty runje wuprajił. (Brězan)
- W přihotach na tutón jubilej tenděrowaše předsydstwo přeco bóle k tomu, tón swjedźen rnjenje swjedźensce, t. (Rozhlad 1990)
- Před tutym pozadkom nawjazuja nastawace teksty njeposrědnje na Zejlerjowu poetiku, kotraž tenděruje k tomu, "identifikować ,,domiznu z Łužicu, ,,transcendencu z "křesćanstwom (resp. (Rozhlad 1998)
- Tej šyrokej palese Rochoweje poezije psidajo zestajar teke mału tšochu do nabožniny tenděrujuceje lyriki, to znani ako parabelowe napominanje na zmilnosć luźi, na woplěwanje etiskich normow cłowjestwa (na ps. (Rozhlad 1991)