woćoplować
woćoplować
woćoplować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćopluju | woćoplujemoj | woćoplujemy |
| 2. | woćopluješ | woćoplujetej (-taj) | woćoplujeće |
| 3. | woćopluje | woćoplujetej | woćopluja (woćopluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | woćoplujo, woćoplujcy, woćoplowawši |
| prezensowy particip | woćoplowacy |
| preteritowy particip | woćoplowany |
| ł-forma | woćoplował, woćoplowała, woćoplowało, dual: woćoplowałoj, plural: woćoplowali (woćoplowałe) |
| werbalny substantiw | woćoplowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćoplowach | woćoplowachmoj | woćoplowachmy |
| 2. | woćoplowaše | woćoplowaštej | woćoplowašće |
| 3. | woćoplowaše | woćoplowaštej | woćoplowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | woćoplujmoj | woćoplujmy |
| 2. | woćopluj | woćoplujtej (-taj) | woćoplujće |
| 3. | woćopluj, njech woćopluje | woćoplujtej (-taj) | njech woćopluja (woćopluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-ćo-plo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔʧoplou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne woćoplowaše je 0x dokładźene, woćoplowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wohrěwać; zwohrěwać; wohrěć; zhrěć; woćoplić; woćopleć; sćoplić; sćopleć