wołać
wołać
wołać (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wołam | wołamoj | wołamy |
2. | wołaš | wołatej (-taj) | wołaće |
3. | woła | wołatej (-taj) | wołaja (wołaju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wołajo, wołajcy, woławši |
prezensowy particip | wołacy |
preteritowy particip | wołany |
ł-forma | wołał, wołała, wołało, dual: wołałoj, plural: wołali (wołałe) |
werbalny substantiw | wołanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wołach | wołachmoj | wołachmy |
2. | wołaše | wołaštej | wołašće |
3. | wołaše | wołaštej | wołachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | --- | wołajmoj | wołajmy |
2. | wołaj | wołajtej | wołajće |
3. | wołaj, njech woła | wołajtej | njech wołaja (wołaju) |
Přełožki[wobdźěłać]