womódrjować
womódrjować
womódrjować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | womódrjuju | womódrjujemoj | womódrjujemy |
2. | womódrjuješ | womódrjujetej (-taj) | womódrjujeće |
3. | womódrjuje | womódrjujetej | womódrjuja (womódrjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | womódrjujo, womódrjujcy, womódrjowawši |
prezensowy particip | womódrjowacy |
preteritowy particip | womódrjowany |
ł-forma | womódrjował, womódrjowała, womódrjowało, dual: womódrjowałoj, plural: womódrjowali (womódrjowałe) |
werbalny substantiw | womódrjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | womódrjowach | womódrjowachmoj | womódrjowachmy |
2. | womódrjowaše | womódrjowaštej | womódrjowašće |
3. | womódrjowaše | womódrjowaštej | womódrjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | womódrjujmoj | womódrjujmy |
2. | womódrjuj | womódrjujtej (-taj) | womódrjujće |
3. | womódrjuj, njech womódrjuje | womódrjujtej (-taj) | njech womódrjuja (womódrjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-módrjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯omódʀʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne womódrjowaše je 0x dokładźene, womódrjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.