wopicować
wopicować
wopicować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wopicuju | wopicujemoj | wopicujemy |
| 2. | wopicuješ | wopicujetej (-taj) | wopicujeće |
| 3. | wopicuje | wopicujetej | wopicuja (wopicuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wopicujo, wopicujcy, wopicowawši |
| prezensowy particip | wopicowacy |
| preteritowy particip | wopicowany |
| ł-forma | wopicował, wopicowała, wopicowało, dual: wopicowałoj, plural: wopicowali (wopicowałe) |
| werbalny substantiw | wopicowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wopicowach | wopicowachmoj | wopicowachmy |
| 2. | wopicowaše | wopicowaštej | wopicowašće |
| 3. | wopicowaše | wopicowaštej | wopicowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wopicujmoj | wopicujmy |
| 2. | wopicuj | wopicujtej (-taj) | wopicujće |
| 3. | wopicuj, njech wopicuje | wopicujtej (-taj) | njech wopicuja (wopicuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-pi-co-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯opiʦou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wopicowaše je 0x dokładźene, wopicowa (móže tež něšto druhe być) 0x.