woswětlować
woswětlować
woswětlować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woswětluju | woswětlujemoj | woswětlujemy |
| 2. | woswětluješ | woswětlujetej (-taj) | woswětlujeće |
| 3. | woswětluje | woswětlujetej | woswětluja (woswětluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | woswětlujo, woswětlujcy, woswětlowawši |
| prezensowy particip | woswětlowacy |
| preteritowy particip | woswětlowany |
| ł-forma | woswětlował, woswětlowała, woswětlowało, dual: woswětlowałoj, plural: woswětlowali (woswětlowałe) |
| werbalny substantiw | woswětlowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woswětlowach | woswětlowachmoj | woswětlowachmy |
| 2. | woswětlowaše | woswětlowaštej | woswětlowašće |
| 3. | woswětlowaše | woswětlowaštej | woswětlowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | woswětlujmoj | woswětlujmy |
| 2. | woswětluj | woswětlujtej (-taj) | woswětlujće |
| 3. | woswětluj, njech woswětluje | woswětlujtej (-taj) | njech woswětluja (woswětluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-swě-tlo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔsu̯ʲɪtlou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne woswětlowaše je 0x dokładźene, woswětlowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] woswětlić; woswětleć; rozswětlić; rozswětleć