wotrjećazkować
wotrjećazkować
wotrjećazkować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotrjećazkuju | wotrjećazkujemoj | wotrjećazkujemy |
| 2. | wotrjećazkuješ | wotrjećazkujetej (-taj) | wotrjećazkujeće |
| 3. | wotrjećazkuje | wotrjećazkujetej (-taj) | wotrjećazkuja (wotrjećazkuju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | wotrjećazkujo, wotrjećazkujcy, wotrjećazkowawši | ||
| prezensowy particip | wotrjećazkowacy | ||
| preteritowy particip | wotrjećazkowany | ||
| ł-forma | wotrjećazkował, wotrjećazkowała, wotrjećazkowało, dual: wotrjećazkowałoj, plural: wotrjećazkowali (wotrjećazkowałe) | ||
| werbalny substantiw | wotrjećazkowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotrjećazkowach | wotrjećazkowachmoj | wotrjećazkowachmy |
| 2. | wotrjećazkowa(še) | wotrjećazkowaštej | wotrjećazkowašće |
| 3. | wotrjećazkowa(še) | wotrjećazkowaštej | wotrjećazkowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | wotrjećazkujmoj | wotrjećazkujmy |
| 2. | wotrjećazkuj | wotrjećazkujtej (-taj) | wotrjećazkujće |
| 3. | wotrjećazkuj, njech wotrjećazkuje | wotrjećazkujtej (-taj) | njech wotrjećazkuja (wotrjećazkuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-rje-ćaz-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔtʀʲeʧazkou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wotrjećazkowaše je 0x dokładźene, wotrjećazkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.