zečitać

z Wikisłownika

zečitać

zečitać(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. zečitam zečitamoj zečitamy
2. zečitaš zečitatej (-taj) zečitaće
3. zečita zečitatej (-taj) zečitaja (zečitaju)


aspekt p
transgresiw zečitajo, zečitajcy, zečitawši
prezensowy particip zečitacy
preteritowy particip zečitany
ł-forma zečitał, zečitała, zečitało,
dual: zečitałoj, plural: zečitali (zečitałe)
werbalny substantiw zečitanje



preteritum
wosoba singular dual plural
1. zečitach zečitachmoj zečitachmy
2. zečita zečitaštej zečitašće
3. zečita zečitaštej zečitachu



imperatiw
wosoba singular dual plural
1. --- zečitajmoj zečitajmy
2. zečitaj zečitajtej zečitajće
3. zečitaj, njech zečita zečitajtej njech zečitaja (zečitaju)




Ortografija

Dźělenje słowow: ze-či-tać

Semantika

Woznamy:

[1] přečitać

Dalše wujasnjenja:

jenož [[[pola]] Sykory dokładźene

Synonymy:

[1] přečitać

Antonymy:

[1] napisać; słyšeć

Hyperonymy:

[1] čitać

Přikłady:

[1] Tónle němski, w Španiskej rodźeny kejžor pak němski njerozymješe, duž Bajerej kazaše, zo dyrbjał jemu tamne łaćanske zečitać. (Sykora)
Lědy tole wěrywuznaće zečitane, kejžor zaso wotućił. (Sykora)


Přełožki[wobdźěłać]