zhubjeńšować
zhubjeńšować
zhubjeńšować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zhubjeńšuju | zhubjeńšujemoj | zhubjeńšujemy |
| 2. | zhubjeńšuješ | zhubjeńšujetej (-taj) | zhubjeńšujeće |
| 3. | zhubjeńšuje | zhubjeńšujetej | zhubjeńšuja (zhubjeńšuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zhubjeńšujo, zhubjeńšujcy, zhubjeńšowawši |
| prezensowy particip | zhubjeńšowacy |
| preteritowy particip | zhubjeńšowany |
| ł-forma | zhubjeńšował, zhubjeńšowała, zhubjeńšowało, dual: zhubjeńšowałoj, plural: zhubjeńšowali (zhubjeńšowałe) |
| werbalny substantiw | zhubjeńšowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zhubjeńšowach | zhubjeńšowachmoj | zhubjeńšowachmy |
| 2. | zhubjeńšowaše | zhubjeńšowaštej | zhubjeńšowašće |
| 3. | zhubjeńšowaše | zhubjeńšowaštej | zhubjeńšowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zhubjeńšujmoj | zhubjeńšujmy |
| 2. | zhubjeńšuj | zhubjeńšujtej (-taj) | zhubjeńšujće |
| 3. | zhubjeńšuj, njech zhubjeńšuje | zhubjeńšujtej (-taj) | njech zhubjeńšuja (zhubjeńšuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zhu-bjeń-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zhubʲei̯nʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zhubjeńšowaše je 0x dokładźene, zhubjeńšowa (móže tež něšto druhe być) 0x.