zmócnjować
zmócnjować
zmócnjować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zmócnjuju | zmócnjujemoj | zmócnjujemy |
| 2. | zmócnjuješ | zmócnjujetej (-taj) | zmócnjujeće |
| 3. | zmócnjuje | zmócnjujetej | zmócnjuja (zmócnjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zmócnjujo, zmócnjujcy, zmócnjowawši |
| prezensowy particip | zmócnjowacy |
| preteritowy particip | zmócnjowany |
| ł-forma | zmócnjował, zmócnjowała, zmócnjowało, dual: zmócnjowałoj, plural: zmócnjowali (zmócnjowałe) |
| werbalny substantiw | zmócnjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zmócnjowach | zmócnjowachmoj | zmócnjowachmy |
| 2. | zmócnjowaše | zmócnjowaštej | zmócnjowašće |
| 3. | zmócnjowaše | zmócnjowaštej | zmócnjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zmócnjujmoj | zmócnjujmy |
| 2. | zmócnjuj | zmócnjujtej (-taj) | zmócnjujće |
| 3. | zmócnjuj, njech zmócnjuje | zmócnjujtej (-taj) | njech zmócnjuja (zmócnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zmóc-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zmóʦnʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zmócnjowaše je 0x dokładźene, zmócnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] społnomócnić; społnomócnjeć; zmócnić; zmócnjeć; dać połnomóc; dawać połnomóc