dźěćer
dźěćer
dźěćer (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźěćer | dźěćerjej | dźěćerjo |
genitiw | dźěćerja | dźěćerjow | dźěćerjow |
datiw | dźěćerjej | dźěćerjomaj | dźěćerjam |
akuzatiw | dźěćerja | dźěćerjow | dźěćerjow |
instrumental | z(e) dźěćerjom | z(e) dźěćerjomaj | z(e) dźěćerjemi |
lokatiw | po dźěćerju | po dźěćerjomaj | po dźěćerjach |
wokatiw | dźěćerjo | dźěćerjej | dźěćerjo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ćer
Semantika
Wotwodźene wopřijeća:
Přełožki[wobdźěłać]
|