dźědojtosć
dźědojtosć
dźědojtosć (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźědojtosć | dźědojtosći | dźědojtosće |
| genitiw | dźědojtosće | dźědojtosćow/dźědojtosći | dźědojtosćow/dźědojtosći |
| datiw | dźědojtosći | dźědojtosćomaj | dźědojtosćam |
| akuzatiw | dźědojtosć | dźědojtosći | dźědojtosće |
| instrumental | z(e) dźědojtosću | z(e) dźědojtosćomaj | z(e) dźědojtosćemi |
| lokatiw | po dźědojtosće | po dźědojtosćomaj | po dźědojtosćach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-doj-tosć