wochodźić

z Wikisłownika

wochodźić

wochodźić (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. wochodźu wochodźimoj wochodźimy
2. wochodźiš wochodźitej (-taj) wochodźiće
3. wochodźi wochodźitej (-taj) wochodźa


aspekt p
transgresiw wochodźo, wochodźicy, wochodźiwši
prezensowy particip wochodźacy
preteritowy particip wochodźeny
ł-forma wochodźił, wochodźiła, wochodźiło,
dual: wochodźiłoj, plural: wochodźili (wochodźiłe)
preteritum
wosoba singular dual plural
1. wochodźich wochodźichmoj wochodźichmy
2. wochodźi wochodźištej wochodźišće
3. wochodźi wochodźištej wochodźichu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. --- wochodźmoj wochodźmy
2. wochodź wochodźtej wochodźće
3. wochodź, njech wochodźi wochodźtej njech wochodźa




Ortografija

Dźělenje słowow: wo-cho-dźić

Semantika

Woznamy:

[1] wokoło něčeho hić

Dalše wujasnjenja:

snano ćišćerski zmylk za wobchodźić

Synonymy:

[1] wobchodźić

Hyperonymy:

[1] hić

Přikłady:

[1] Potom mjezy do koła wokhodźichu a zarychu mězniki. (Radlubin)


Přełožki[wobdźěłać]