žiłować
žiłować
žiłować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | žiłuju | žiłujemoj | žiłujemy |
2. | žiłuješ | žiłujetej (-taj) | žiłujeće |
3. | žiłuje | žiłujetej | žiłuja (žiłuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | žiłujo, žiłujcy, žiłowawši |
prezensowy particip | žiłowacy |
preteritowy particip | žiłowany |
ł-forma | žiłował, žiłowała, žiłowało, dual: žiłowałoj, plural: žiłowali (žiłowałe) |
werbalny substantiw | žiłowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | žiłowach | žiłowachmoj | žiłowachmy |
2. | žiłowaše | žiłowaštej | žiłowašće |
3. | žiłowaše | žiłowaštej | žiłowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | žiłujmoj | žiłujmy |
2. | žiłuj | žiłujtej (-taj) | žiłujće |
3. | žiłuj, njech žiłuje | žiłujtej (-taj) | njech žiłuja (žiłuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ži-ło-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʒiu̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne žiłowaše je 0x dokładźene, žiłowa (móže tež něšto druhe być) 0x.