Hana

z Wikisłownika

Hana

Hana (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, f[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Hana Hanje Hany
genitiw Hany Hanow Hanow
datiw Hanje Hanomaj Hanam
akuzatiw Hanu Hanje Hany
instrumental z(e) Hanu z(e) Hanomaj z(e) Hanami
lokatiw po Hanje po Hanomaj po Hanach


Ortografija

Dźělenje słowow:

Ha·na, datiw Ha·nje

Wurjekowanje

MFA: ['hana], datiw: ['hanʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] žonjace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] H.

Pochad:

[1] a) wot hebrejskeho předmjena חַנָּה (Chana [chana]), wotwodźi so wot חֵן (chen = hnada), miłosć; b) skrótšena forma němskeho předmjena Johanne, žónska forma wot hebrejskeho předmjena יוחנן (Jochanan = Jan). Wotwodźene wot Hana su Ana a přisłušne formy.

Warijanty:

[1] Hanka, Hanuška, Jana, Anja, Anka, Anet, Aneta; dopokazany na 17y lětstotk: Ana [1]

Muske formy:

[1] Hano, Hanko

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Nětko, hdyž mi w čěpcu chodźi moja zwěrowana, lědom wjace wo mnje rodźi, z Hančički bu Hana, z Hany hórke Hanisko, wjerjebinow podomstwo. (Handrij Zejler) [2]
[1] Luba Hana, prosy mać, Kajki dobry kónc to ma wzać? (Jakub Nowak-Kaščanski) [3]
[1] Hana so njeboješe. (Marja Młynkowa) [4]
[1] Feliks bě pola małeje zasonjeneje Hany nadarjenosć wuslědźił, kotraž jemu dospołnje falowaše. (Jurij Brězan) [5]
[1] Tola kaž bu Hańžka bohaće mytowana, tak njeda za Hanu khostanje čakać. (Jakub Nowak-Kaščanski) [3]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Hanaliza, Hanamarija, Hanamarja, Hanelisa, Hanelora, Haneróža; Hana-Katarina, Hana-Katrin, Hana-Marija, Hana-Ruta, Hana-Tereza, Hana-Triksi

Znate nošerki mjena:

[1]

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Němski wikipedija: Hanna
[1] Němski wikipedija: Anna
[1] Čěska wikipedija: Anna, Hana
[1] Němska wikipedija: Hanna, Anna
[1] Pólska wikipedija: Anna
[1] Słowjenska wikipedija: Ana, Hana

Nóžki[wobdźěłać]

  1. Walter Wenzel, Studien zu sorbischen Personennamen, 1987, zwjazk 1, strona 100
  2. Handrij Zejler: Zhromadźene spisy. Zwajzk 4. 1860. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. 3,0 3,1 Jakub Nowak-Kaščanski: Čěski nan a serbski syn. Powědančko ze stareho časa, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Marja Młynkowa: Zhromadźene spisy. Zwjazk 1. Dny w dalinje, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de