dźěl

dźěl

dźěl (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźěl	dźělej	dźěle
genitiw	dźěla	dźělow	dźělow
datiw	dźělej	dźělomaj	dźělam
akuzatiw	dźěl	dźělej	dźěle
instrumental	z(e) dźělom	z(e) dźělomaj	z(e) dźělemi
lokatiw	po dźělu	po dźělomaj	po dźělach

Semantika

Synonymy:

[1] dźělba

Přikłady:

[1] dźěl zemje

[2] na dwaj dźělaj

[3] dźěl měć na čim

[4] dźěl puća

Wotwodźene wopřijeća:

zdźěla, dźělk, dźělčičk, dźělny, dźělomny, dźělowny, dźělojty, dźělkojty, dźělaty, dźěladło, dźěladko, dźělba, dźělbny, dźělbjerny, dźělbnik, dźělbjernik, dźělbniča, dźělbnistwo, dźělbjernistwo, dźělbraće, dźělbranje, dźělenje, dźělenski, dźělenka, dźěler, dźělerka, dźělerjowy, dźělercyny, dźělerski, dźělić, dźělićel, dźělićelka, dźělidło, dźělisko, dźělišćo, dźělwo, dźěliwo, dźělizna, dźělnik, dźělnica, dźělnistwo, dźělnosć, dźělnosta, dźělomnik, dźělomnosć, dźělwoda, zdźělić

Přełožki

němski: [1] Teil (de)