deklinować
deklinować
deklinować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | deklinuju | deklinujemoj | deklinujemy |
| 2. | deklinuješ | deklinujetej (-taj) | deklinujeće |
| 3. | deklinuje | deklinujetej | deklinuja (deklinuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | deklinujo, deklinujcy, deklinowawši |
| prezensowy particip | deklinowacy |
| preteritowy particip | deklinowany |
| ł-forma | deklinował, deklinowała, deklinowało, dual: deklinowałoj, plural: deklinowali (deklinowałe) |
| werbalny substantiw | deklinowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | deklinowach | deklinowachmoj | deklinowachmy |
| 2. | deklinowaše | deklinowaštej | deklinowašće |
| 3. | deklinowaše | deklinowaštej | deklinowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | deklinujmoj | deklinujmy |
| 2. | deklinuj | deklinujtej (-taj) | deklinujće |
| 3. | deklinuj, njech deklinuje | deklinujtej (-taj) | njech deklinuja (deklinuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
de-kli-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: deklinou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne deklinowaše je 0x dokładźene, deklinowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] skłonjować
Přikłady:
- [1] Wobchowali su so: - \tKrawcowe rozdźělne pisanje a deklinowanje wosobowych kaž tež městnych mjenow (na př. (Brankačk)
- Nětko pak w praksy často samo na titlnych stronach namakaš mjeno deklinowane (skłonjowane - za njełaćinarjow). (Rozhlad 1990)
- Tole prawidło dyrbimy respektować runje tak kaž na přikład deklinowanje abo konjugowanje. (Rozhlad 1990)
- Z njedeklinowanymi němskimi formami wěc njerozrisamy, to bychmy swóje serbske wědomje předali přetunjo. (Rozhlad 1990)
- Čehodla pak wšě serbske medije jeje dwójne swójbne mjeno wjace njedeklinuja. (Rozhlad 1997)
Přełožki
[wobdźěłać]
|