dezertować

dezertować

dezertować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dezertuju	dezertujemoj	dezertujemy
2.	dezertuješ	dezertujetej (-taj)	dezertujeće
3.	dezertuje	dezertujetej	dezertuja (dezertuju)

aspekt	ip
transgresiw	dezertujo, dezertujcy, dezertowawši
prezensowy particip	dezertowacy
preteritowy particip	dezertowany
ł-forma	dezertował, dezertowała, dezertowało, dual: dezertowałoj, plural: dezertowali (dezertowałe)
werbalny substantiw	dezertowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	dezertowach	dezertowachmoj	dezertowachmy
2.	dezertowaše	dezertowaštej	dezertowašće
3.	dezertowaše	dezertowaštej	dezertowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	dezertujmoj	dezertujmy
2.	dezertuj	dezertujtej (-taj)	dezertujće
3.	dezertuj, njech dezertuje	dezertujtej (-taj)	njech dezertuja (dezertuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: de-zer-to-wać

Wurjekowanje

IPA: dezeʀtou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne dezertowaše je 0x dokładźene, dezertowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přełožki

čěski: [1] dezertovat, zběhnout francoski: [1] déserter jendźelski: [1] desert