erigěrować
Napohlad
erigěrować
erigěrować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | erigěruju | erigěrujemoj | erigěrujemy |
2. | erigěruješ | erigěrujetej (-taj) | erigěrujeće |
3. | erigěruje | erigěrujetej | erigěruja (erigěruju) |
aspekt | ip |
transgresiw | erigěrujo, erigěrujcy, erigěrowawši |
prezensowy particip | erigěrowacy |
preteritowy particip | erigěrowany |
ł-forma | erigěrował, erigěrowała, erigěrowało, dual: erigěrowałoj, plural: erigěrowali (erigěrowałe) |
werbalny substantiw | erigěrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | erigěrowach | erigěrowachmoj | erigěrowachmy |
2. | erigěrowaše | erigěrowaštej | erigěrowašće |
3. | erigěrowaše | erigěrowaštej | erigěrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | erigěrujmoj | erigěrujmy |
2. | erigěruj | erigěrujtej (-taj) | erigěrujće |
3. | erigěruj, njech erigěruje | erigěrujtej (-taj) | njech erigěruja (erigěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
e-ri-gě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: eʀig'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne erigěrowaše je 0x dokładźene, erigěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.