kolidować
kolidować
kolidować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | koliduju | kolidujemoj | kolidujemy |
2. | koliduješ | kolidujetej (-taj) | kolidujeće |
3. | koliduje | kolidujetej | koliduja (koliduju) |
aspekt | ip |
transgresiw | kolidujo, kolidujcy, kolidowawši |
prezensowy particip | kolidowacy |
preteritowy particip | kolidowany |
ł-forma | kolidował, kolidowała, kolidowało, dual: kolidowałoj, plural: kolidowali (kolidowałe) |
werbalny substantiw | kolidowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | kolidowach | kolidowachmoj | kolidowachmy |
2. | kolidowaše | kolidowaštej | kolidowašće |
3. | kolidowaše | kolidowaštej | kolidowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | kolidujmoj | kolidujmy |
2. | koliduj | kolidujtej (-taj) | kolidujće |
3. | koliduj, njech koliduje | kolidujtej (-taj) | njech koliduja (koliduju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ko-li-do-wać
Wurjekowanje
- IPA: kɔlidou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne kolidowaše je 0x dokładźene, kolidowa (móže tež něšto druhe być) 0x.