kontrować
kontrować
kontrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | kontruju | kontrujemoj | kontrujemy |
2. | kontruješ | kontrujetej (-taj) | kontrujeće |
3. | kontruje | kontrujetej | kontruja (kontruju) |
aspekt | ip |
transgresiw | kontrujo, kontrujcy, kontrowawši |
prezensowy particip | kontrowacy |
preteritowy particip | kontrowany |
ł-forma | kontrował, kontrowała, kontrowało, dual: kontrowałoj, plural: kontrowali (kontrowałe) |
werbalny substantiw | kontrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | kontrowach | kontrowachmoj | kontrowachmy |
2. | kontrowaše | kontrowaštej | kontrowašće |
3. | kontrowaše | kontrowaštej | kontrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | kontrujmoj | kontrujmy |
2. | kontruj | kontrujtej (-taj) | kontrujće |
3. | kontruj, njech kontruje | kontrujtej (-taj) | njech kontruja (kontruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
kon-tro-wać
Wurjekowanje
- IPA: kɔntʀou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne kontrowaše je 0x dokładźene, kontrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.