rozpluskować
rozpluskować
rozpluskować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozpluskuju | rozpluskujemoj | rozpluskujemy |
| 2. | rozpluskuješ | rozpluskujetej (-taj) | rozpluskujeće |
| 3. | rozpluskuje | rozpluskujetej | rozpluskuja (rozpluskuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozpluskujo, rozpluskujcy, rozpluskowawši |
| prezensowy particip | rozpluskowacy |
| preteritowy particip | rozpluskowany |
| ł-forma | rozpluskował, rozpluskowała, rozpluskowało, dual: rozpluskowałoj, plural: rozpluskowali (rozpluskowałe) |
| werbalny substantiw | rozpluskowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozpluskowach | rozpluskowachmoj | rozpluskowachmy |
| 2. | rozpluskowaše | rozpluskowaštej | rozpluskowašće |
| 3. | rozpluskowaše | rozpluskowaštej | rozpluskowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozpluskujmoj | rozpluskujmy |
| 2. | rozpluskuj | rozpluskujtej (-taj) | rozpluskujće |
| 3. | rozpluskuj, njech rozpluskuje | rozpluskujtej (-taj) | njech rozpluskuja (rozpluskuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-plu-sko-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzpluskou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozpluskowaše je 0x dokładźene, rozpluskowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozpryskać; rozpryskować