wuwołować
wuwołować
wuwołować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wuwołuju | wuwołujemoj | wuwołujemy |
2. | wuwołuješ | wuwołujetej (-taj) | wuwołujeće |
3. | wuwołuje | wuwołujetej | wuwołuja (wuwołuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wuwołujo, wuwołujcy, wuwołowawši |
prezensowy particip | wuwołowacy |
preteritowy particip | wuwołowany |
ł-forma | wuwołował, wuwołowała, wuwołowało, dual: wuwołowałoj, plural: wuwołowali (wuwołowałe) |
werbalny substantiw | wuwołowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wuwołowach | wuwołowachmoj | wuwołowachmy |
2. | wuwołowaše | wuwołowaštej | wuwołowašće |
3. | wuwołowaše | wuwołowaštej | wuwołowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wuwołujmoj | wuwołujmy |
2. | wuwołuj | wuwołujtej (-taj) | wuwołujće |
3. | wuwołuj, njech wuwołuje | wuwołujtej (-taj) | njech wuwołuja (wuwołuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-wo-ło-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uu̯ou̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wuwołowaše je 0x dokładźene, wuwołowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wuwołać; wuwabić; wuwabjeć; wuwabjować; wubudźić; wubudźeć; wubudźować; zbudźić; budźić
Přełožki[wobdźěłać]
|
cause, provoke, evoke
]] [[:en:cause, provoke, evoke |
(en)]] |