dźěćer
dźěćer
dźěćer (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, m
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěćer | dźěćerjej | dźěćerjo |
| genitiw | dźěćerja | dźěćerjow | dźěćerjow |
| datiw | dźěćerjej | dźěćerjomaj | dźěćerjam |
| akuzatiw | dźěćerja | dźěćerjow | dźěćerjow |
| instrumental | z(e) dźěćerjom | z(e) dźěćerjomaj | z(e) dźěćerjemi |
| lokatiw | po dźěćerju | po dźěćerjomaj | po dźěćerjach |
| wokatiw | dźěćerjo | dźěćerjej | dźěćerjo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ćer
Semantika
Wotwodźene wopřijeća:
Přełožki
[wobdźěłać]
|