dźěćiwy
dźěćiwy
dźěćiwy (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěćiwa | dźěćiwy | dźěćiwe | dźěćiwej (dźěćiwaj) |
dźěćiwe (dźěćiwi) |
| genitiw | dźěćiweje | dźěćiweho | dźěćiweho | dźěćiweju | dźěćiwych |
| datiw | dźěćiwej | dźěćiwemu | dźěćiwemu | dźěćiwymaj | dźěćiwym |
| akuzatiw | dźěćiwu | dźěćiwy (dźěćiweho) |
dźěćiwe | dźěćiwej (dźěćiweju) |
dźěćiwe (dźěćiwych) |
| instrumental | dźěćiwej | dźěćiwym | dźěćiwym | dźěćiwymaj | dźěćiwymi |
| lokatiw | dźěćiwej | dźěćiwym | dźěćiwym | dźěćiwymaj | dźěćiwych |
| adjektiw | dźěćiwy |
|---|---|
| adwerb | dźěćiwje |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ći-wy
Přełožki
[wobdźěłać]
|