dźěćiwy
dźěćiwy
dźěćiwy (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
adjektiw[wobdźěłać]
kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | dźěćiwa | dźěćiwy | dźěćiwe | dźěćiwej (dźěćiwaj) |
dźěćiwe (dźěćiwi) |
genitiw | dźěćiweje | dźěćiweho | dźěćiweho | dźěćiweju | dźěćiwych |
datiw | dźěćiwej | dźěćiwemu | dźěćiwemu | dźěćiwymaj | dźěćiwym |
akuzatiw | dźěćiwu | dźěćiwy (dźěćiweho) |
dźěćiwe | dźěćiwej (dźěćiweju) |
dźěćiwe (dźěćiwych) |
instrumental | dźěćiwej | dźěćiwym | dźěćiwym | dźěćiwymaj | dźěćiwymi |
lokatiw | dźěćiwej | dźěćiwym | dźěćiwym | dźěćiwymaj | dźěćiwych |
adjektiw | dźěćiwy |
---|---|
adwerb | dźěćiwje |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ći-wy
Přełožki[wobdźěłać]
|