dźěłaćercyny
dźěłaćercyny
dźěłaćercyny (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
adjektiw[wobdźěłać]
| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěłaćercyna | dźěłaćercyny | dźěłaćercyne | dźěłaćercynej (dźěłaćercynaj) |
dźěłaćercyne (dźěłaćercyni) |
| genitiw | dźěłaćercyneje | dźěłaćercyneho | dźěłaćercyneho | dźěłaćercyneju | dźěłaćercynych |
| datiw | dźěłaćercynej | dźěłaćercynemu | dźěłaćercynemu | dźěłaćercynymaj | dźěłaćercynym |
| akuzatiw | dźěłaćercynu | dźěłaćercyny (dźěłaćercyneho) |
dźěłaćercyne | dźěłaćercynej (dźěłaćercyneju) |
dźěłaćercyne (dźěłaćercynych) |
| instrumental | dźěłaćercynej | dźěłaćercynym | dźěłaćercynym | dźěłaćercynymaj | dźěłaćercynymi |
| lokatiw | dźěłaćercynej | dźěłaćercynym | dźěłaćercynym | dźěłaćercynymaj | dźěłaćercynych |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ła-ćer-cy-ny