dźěłaćerka
dźěłaćerka
dźěłaćerka (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, f
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěłaćerka | dźěłaćerce | dźěłaćerki |
| genitiw | dźěłaćerki | dźěłaćerkow | dźěłaćerkow |
| datiw | dźěłaćerce | dźěłaćerkomaj | dźěłaćerkam |
| akuzatiw | dźěłaćerku | dźěłaćerce | dźěłaćerki |
| instrumental | z(e) dźěłaćerku | z(e) dźěłaćerkomaj | z(e) dźěłaćerkami |
| lokatiw | po dźěłaćerce | po dźěłaćerkomaj | po dźěłaćerkach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ła-ćer-ka
Přełožki
[wobdźěłać]
|