dźěłaćerka
dźěłaćerka
dźěłaćerka (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźěłaćerka | dźěłaćerce | dźěłaćerki |
genitiw | dźěłaćerki | dźěłaćerkow | dźěłaćerkow |
datiw | dźěłaćerce | dźěłaćerkomaj | dźěłaćerkam |
akuzatiw | dźěłaćerku | dźěłaćerce | dźěłaćerki |
instrumental | z(e) dźěłaćerku | z(e) dźěłaćerkomaj | z(e) dźěłaćerkami |
lokatiw | po dźěłaćerce | po dźěłaćerkomaj | po dźěłaćerkach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ła-ćer-ka
Přełožki[wobdźěłać]
|