dźěłaćerski
dźěłaćerski
dźěłaćerski (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
adjektiw[wobdźěłać]
kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | dźěłaćerska | dźěłaćerski | dźěłaćerske | dźěłaćerskej (dźěłaćerskaj) |
dźěłaćerske (dźěłaćerscy) |
genitiw | dźěłaćerskeje | dźěłaćerskeho | dźěłaćerskeho | dźěłaćerskeju | dźěłaćerskich |
datiw | dźěłaćerskej | dźěłaćerskemu | dźěłaćerskemu | dźěłaćerskimaj | dźěłaćerskim |
akuzatiw | dźěłaćersku | dźěłaćerski (dźěłaćerskeho) |
dźěłaćerske | dźěłaćerskej (dźěłaćerskeju) |
dźěłaćerske (dźěłaćerskich) |
instrumental | dźěłaćerskej | dźěłaćerskim | dźěłaćerskim | dźěłaćerskimaj | dźěłaćerskimi |
lokatiw | dźěłaćerskej | dźěłaćerskim | dźěłaćerskim | dźěłaćerskimaj | dźěłaćerskich |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ła-ćer-ski
Semantika
Synonymy:
- [1] dźěłaćerjowy
Přikłady:
- [1] dźěłaćerske zjednoćenje
- [2] po dźěłaćersku