dźěłoběrc
dźěłoběrc
dźěłoběrc (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźěłoběrc | dźěłoběrcaj | dźěłoběrcy |
genitiw | dźěłoběrca | dźěłoběrcow | dźěłoběrcow |
datiw | dźěłoběrcej | dźěłoběrcomaj | dźěłoběrcam |
akuzatiw | dźěłoběrca | dźěłoběrcow | dźěłoběrcow |
instrumental | z(e) dźěłoběrcom | z(e) dźěłoběrcomaj | z(e) dźěłoběrcami |
lokatiw | po dźěłoběrcu | po dźěłoběrcomaj | po dźěłoběrcach |
wokatiw | dźěłoběrco | dźěłoběrcaj | dźěłoběrcojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ło-běrc
Semantika
Synonymy:
Přełožki[wobdźěłać]
|