dźěłodarča
dźěłodarča
dźěłodarča (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěłodarča | dźěłodarči | dźěłodarče |
| genitiw | dźěłodarče | dźěłodarčow/dźěłodarči | dźěłodarčow/dźěłodarči |
| datiw | dźěłodarči | dźěłodarčomaj | dźěłodarčam |
| akuzatiw | dźěłodarču | dźěłodarči | dźěłodarče |
| instrumental | z(e) dźěłodarču | z(e) dźěłodarčomaj | z(e) dźěłodarčemi |
| lokatiw | po dźěłodarče | po dźěłodarčomaj | po dźěłodarčach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ła-dar-ča
Přełožki[wobdźěłać]
|